Parafinoterapia

Parafina jako węglowodór nienasycony jest otrzymywana w procesie destylacji frakcjonowanej ropy naftowej. Parafina musi wykazywać pewną plastyczność, dlatego łączy się parafinę stałą z płynną w
proporcji 20 kg parafiny stałej i 1 litr ; " parafiny płynnej.  W celach leczniczych stosuje się parafinę stałą chemicznie czystą, dla której temperatura topnienia wynosi 42-45°C. Parafina zastygając przechodzi w stan stały. Jej cechą charakterystyczną jest duża pojemność cieplna i małe przewodnictwo, co pozwala jej długo utrzymywać ciepło. W trakcie stosowania okładów parafinowych, ciepło przenika głęboko do tkanek, podwyższając w znacznym stopniu ich temperaturę.

Seria zabiegów parafinowych zlecanych jednorazowo w liczbie 10-20, powinna być powtarzana nie częściej niż raz na pół roku. Nadużywanie jest bowiem przyczyną odwapnienia kości, dlatego należy unikać stosowania parafinoterapii u dzieci i osób w podeszłym wieku lub ze stwierdzoną osteoporozą.
Po 20-30 okładach stosowanych codziennie, należy dokonać co najmniej kilkutygodniowej przerwy.
Po zawijaniu nie wolno wychładzać przegrzanych części ciała przez 2-3 godziny.

Obowiązują ogólne wskazania i przeciwwskazania do leczenia ciepłem, przy czym przyjmuje się, że głównymi wskazaniami do stosowania parafinoterapii są:

•     przykurcze stawów;
•     blizny;
•     zrosty pooperacyjne;
•     urazy więzadeł i torebek stawowych (nie wcześniej niż 2 tygodnie po urazie);
•     niektóre porażenie nerwów obwodowych;
•     schorzenia stawów o różnej etiologii;
•     zmiany zwyrodnieniowe i zniekształcające w stawach (bez odwapnień);
•     RZS i ZZSK;
•     wysiękowe zapalenie opłucnej i dychawica oskrzelowa;
•     jako przygotowanie do ćwiczeń.

Do przeciwwskazań dodatkowo należą:

•     odwapnienia - osteoporoza;
•     czynna gruźlica;
•     ubytki i owrzodzenia skóry, wypryski;
•     ostre stany chorobowe;
•     świeże blizny;
•     zespół Sudecka;
•     obrzęki i zaburzenia czucia
•     choroby serca
•     choroby naczyń krwionośnych
•     na części ciała, które bezpośrednio przed zabiegiem były wychłodzone oraz na wilgotną skórę, aby nie spowodować oparzenia.
•     hemofilia,
•     miażdżyca,
•     nadciśnienie tętnicze,
•     choroby nowotworowe,
•     żylaki,
•     zmiany troficzne skóry,
•     świeże wynaczynienia,