Krioterapia miejscowa
Krioterapia miejscowa, czyli leczenie zimnem, polega na obniżeniu temperatury tkanek. Celem krioterapii jest obniżenie temp. skóry i tkanek głębiej położonych, a tym samym spowodowanie przekrwienia głębokiego okolicy poddanej zabiegowi. Krioterapia działa głównie przeciwbólowo i przekrwiennie. Pod wpływem działania niskich temp. naczynia krwionośne powierzchowne zmniejszają swoją średnicę, jednocześnie swoją średnicę zwiększają naczynia krwionośne głębokie. Dzięki temu mechanizmowi uzyskujemy przekrwienie struktur głęboko ułożonych. Taki stan utrzymuje się w danej okolicy około 4 godz.
Krioterapia wskazania:
- świeże urazy ( stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia, naderwania mięśni, uszkodzenia ścięgien,
- uszkodzenia więzadeł),
- przeciążeniowe odczyny zapalne stawów, ścięgien i mięśni,
- choroby zwyrodnieniowe stawów,
- wszystkie choroby reumatoidalne i reumatyczne narządów ruchu,
- zmiany zapalne stawów o podłożu metabolicznym – dna (skaza moczanowa),
- stwardnienie rozsiane,
- profilaktyka osteoporozy,
- niedowłady i przykurcze spastyczne kończyn w przebiegu porażenia połowicznego,
- cellulitis,
- depresje ,
- odnowa biologiczna i odchudzanie,
- uszczycowe zapalenie stawów.
Krioterapia przeciwwskazania:
- nieleczone nadciśnienie tętnicze,
- stany nadwrażliwości na zimno,
- zespół Sudecka,
- zespół Reynauda,
- zmiany skórne, ropne schorzenia skóry,
- nadmierna labilność emocjonalna wyrażająca się potliwością skóry,
- zapalenie miedniczek nerkowych i pęcherza moczowego,
- stany wyniszczenia i osłabienia,
- niewydolność krążeniowa, zaburzenia rytmu serca,
- choroba wieńcowa, zaawansowana miażdżyca,
- wady zastawek serca,
- obecność miejscowych odmrożeń,
- krioglobulinemia, kriofibrynogemia,
- niedoczynność tarczycy,
- choroby nowotworowe,
